بررسی کارایی سیستم اسمز معکوس در حذف سرب، کادمیوم، کروم و روی از آب ورودی به دستگاه های دیالیز بیمارستان های استان کرمانشاه

چکیده سابقه و هدف: کیفیت شیمیایی آب ورودی به دستگاه دیالیز بیماران همودیالیزی به ویژه از نظر فلزات سنگین از اهمیت بالایی برخوردار است. دراین مطالعه غلظت فلزات سنگین(سرب،کروم،کادمیوم و روی) آب ورودی دستگاه دیالیز بیمارستان های استان کرمانشاه در سال 1393 سنجش شد و با استانداردهای extractable petroleum hydrocarbon و association for the advancement of medical instrumentation (aami) مقایسه شد. مواد و روش ها: در این مطالعه 42 نمونه از آب خام ورودی به سیستم اسمز معکوس و 42 نمونه از آب خروجی از سیستم اسمزمعکوس (آب ورودی به دستگاه دیالیز) از بیمارستان های استان کرمانشاه برداشت شد. نمونه های برداشت شده از نظر غلظت فلزات سرب، کروم، کادمیوم و روی با استفاده از دستگاه طیف سنج پلاسمای جفت شده القایی طبق روش های استاندارد آزمایش های آب و فاضلاب مورد سنجش قرار گرفت. در نهایت میانگین نتایج حاصله با استفاده از آزمون آماری تی تست با استانداردهای aami و eph مقایسه شد. یافته ها: بر اساس نتایج حاصله، میانگین غلظت فلزات سرب، کادمیوم، کروم و روی در آب خروجی از سیستم اسمز معکوس به ترتیب 32/14±81/18، 53/0±719/0، 46/2±25/84 و ppb 4/19±39/43 بود. راندمان سیستم های اسمز معکوس قبل از دستگاه دیالیز، در حذف فلزات روی و کروم به ترتیب 5/61 درصد و 1/2 درصد بوده ولی در حذف فلزات سرب و کادمیوم مؤثر نبوده است. استنتاج: میانگین غلظت فلزات سرب و کروم در آب خروجی از سیستم اسمز معکوس در تمامی بیمارستان های مورد بررسی استان کرمانشاه از استاندردهای مجاز اعلام شده با اختلاف معنی داری بیش تر و میانگین غلظت کادمیوم و روی با اختلاف معنی داری کم تر است و سیستم اسمز معکوس قبل از دستگاه دیالیز تنها توانسته است میزان روی را در حد متوسط و کروم را در حد پایینی کاهش دهد و در حذف بقیه فلزات تأثیر چندانی نداشته است. در نتیجه برای بهبود این وضعیت، باید نسبت به شست و شو و تمیز نمودن ادواری غشای سیستم های اسمز معکوس و یا تعویض آن اقدام نمود.